Pêcheux begint zijn discourstheoretisch onderzoek met een belangwekkende, maar zware erfenis, waarin vooral het begrip "betekenis" een voortdurende last bleek, tot zelfs aan de maatschappelijke betekenis van het menselijke subject toe. Het feit dat betekenissen altijd vooronderstellingen zijn, maakt ze voor hem echter niet tot illusies. Op dit punt verzet Pêcheux zich tegen Freges poging om termen zonder verwijzing uit de (formele) taal te weren. Zulke termen hebben namelijk wel een concrete maatschappelijke werking. Deze effectiviteit van betekenis valt precies samen met het talig/maatschappelijke object van Pêcheux' onderzoek.