Judith Butler is een van de belangrijkste sociaal-culturele en politieke filosofen van het moment. Haar werk biedt aangrijpingspunten voor emancipatie-bewegingen, en geeft zich daarbij rekenschap van het 'postmoderne' verlies aan geloof in bij voorbaat gedeelde (groeps-) identiteiten. Doordat het vormgeven aan welke identiteit ook een aangepaste herhaling van traditioneel begrijpelijke identiteitsvormen (vrouw, homo, neger, ...) vereist, is op elk concreet moment historisch geïnspireerde constructie of zelfs parodiërende imitatie nodig om te zijn wie je bent. Daarbij kunnen culturele grenzen aan de mogelijkheden om op een begrijpelijke manier 'anders' te zijn mensen behoorlijk in hun geluk aantasten. Het verloren geluk valt alleen te herwinnen via constructies achteraf, door het te produceren vanuit de subjectposities waarin we al terechtgekomen zijn. Welke toekomstige mogelijkheden dit biedt, blijft fundamenteel open.