Michel Pêcheux heeft zich, na filosofie gestudeerd te hebben bij de marxist en structuralist Althusser, vooral toegelegd op de "discoursanalyse" en op wetenschapstheoretische problemen op dat gebied. De jargonterm "discours" kan eenvoudig vertaald worden met "tekst" of iets dergelijks, maar met dit verschil dat taal en maatschappij binnen het discours onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, terwijl een tekst vaak als iets puur taligs gezien wordt. Ik wil in dit artikel [1] een inleiding geven op Pêcheux' "Language, Semantics and Ideology" (1982, oorspr. 1975), waarin hij zijn invulling van het discoursbegrip uitwerkt [2]. Door de nauwe verbinding van taal en maatschappij binnen zijn onderzoeksobject neemt Pêcheux de verdediging op zich van een nog amper ontgonnen tussenzone tussen de tekstanalyse (de taalkunde) enerzijds en de maatschappijtheorie (die hij aan het marxisme ontleent) anderzijds.